صدیقه لطفی؛ تینا اسمعیلی
چکیده
سبک زندگی نامناسب یک عامل خطر مهم برای سلامتی محسوب می‌شود. کم تحرکی از ملاکهای زندگی نامناسبی است که با اختلالات اضطراب و افسردگی همراه است که در سال‌های اخیر، میزان شیوع رفتارهای همراه با بی‌تحرکی افزایش یافته است. عوامل و ویژگی‌های متعددی در گسترش و افزایش چنین رفتارهایی نقش دارند. عناصر کالبدی یکی از این ویژگی‌ها است. علی‌رغم ...
بیشتر
سبک زندگی نامناسب یک عامل خطر مهم برای سلامتی محسوب می‌شود. کم تحرکی از ملاکهای زندگی نامناسبی است که با اختلالات اضطراب و افسردگی همراه است که در سال‌های اخیر، میزان شیوع رفتارهای همراه با بی‌تحرکی افزایش یافته است. عوامل و ویژگی‌های متعددی در گسترش و افزایش چنین رفتارهایی نقش دارند. عناصر کالبدی یکی از این ویژگی‌ها است. علی‌رغم میزان خطرات رفتار بی‌حرکتی برای سلامتی و افزایش مرگ و میر ناشی از آن، مطالعات محدودی برای نشان دادن ارتباط بین ویژگی‌های کالبدی با رفتارهای بی‌تحرکی انجام شده است. در کشور نیز تاکنون هیچ مطالعه‌ای در پیرامون این موضوع صورت نگرفته است. لذا این پژوهش بر آن است که به بررسی رابطه و اثرگذاری محرک‌های فیزیکی بر رفتار بی‌تحرکی بپردازد. جامعه آماری این تحقیق، ساکنین منطقۀ 3 شهر ساری و حجم نمونه آن 380 نفر است. این تحقیق کاربردی به روش توصیفی – تحلیلی انجام شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزارهای SPSS و GIS و از روشهای آماری (آزمون ضریب فی و رگرسیون خطی چند متغیره)، استفاده شده است. یافته‌ها بیانگر آن است که بین شاخص‌های کالبدی با رفتارهای حرکتی ارتباط مثبت وجود دارد و شدت ارتباط در اکثر شاخصها بالا است. از بین متغیرها، متغیر تعبیه مسیرهای پیاده‌روی (484/0)، متغیر توسعه زیرساخت‌های مرتبط به فضای سبز در طول مسیرهای حرکتی (391/0) و متغیر تنوع کاربری‌ها (378/0) بیشترین اثرگذاری را بر کاهش رفتار کم‌تحرکی داشتند.
